Verlossende aflossers: Een beheersbare schuld behouden

donderdag 4 februari 2016

Een beheersbare schuld behouden

Afgelopen weekend waren we met vrienden samen en hadden we het over huizen kopen en aflossen. Mijn vriend stelde dat je altijd een 'beheersbare' schuld moest behouden want dan heb je nooit kapitaal wat van je afgenomen kan worden als je rijp bent voor het bejaardenhuis waar ze anders al je opgebouwde kapitaal afpakken door eigen je bijdrage. In de tussentijd kan je van dat geld, wat je niet extra aflost, allemaal leuke dingen doen in het nu.
Waarom hij dat vindt is omdat hij zijn vader al die jaren heeft zien sparen voor later maar inmiddels zelf naar het bejaardenhuis moet en er met zijn kapitaal voor mag betalen terwijl elke andere zonder te betalen, bij gebrek aan kapitaal, kosteloos het bejaardenhuis inrolt. Ook vanwege zijn eigen onzekere gezondheid is vandaag leven essentieel.

Op zich geen verkeerde gedachte al helemaal niet vanuit zijn positie en ervaring. Toch bestreed ik meteen die stelling omdat wij er met aflossen nu er zo anders inzitten. Wij dragen alles af aan onze eigen schuld maar beleven het nu niet als dat wij afzien of krom staan of laat staan ons zelf te kort doen. In tegendeel wij genieten, zijn bewuster van het leven en ervaren. Sterker nog, wij vinden het leuk om zuinig aan te doen en genieten bij de gedachte dat wij dit jaar een sober fietsend in eigen land vakantie doen ipv een reis naar bijvoorbeeld Azië maar waar we ook voor hadden kunnen sparen als we minder aflossen. De beleving bepaalt het geluk, niet de middelen.

Maar toch vond ik zijn stelling wel een goede om tegen ons eigen licht aan te houden. Want wij kunnen ons inderdaad blindstaren op een aflossingsvrij leven maar als het scenario van zijn vader ons treft dan kan dat nog een domper zijn als je deze niet zag aankomen. Dus ja thuis hebben we dit met z'n 2 besproken. Wat doen wij als we hypotheekvrij zijn en met ons pensioentje de lasten kunnen dragen met een overwaarde van ons huis bij het scenario dat 1 van ons dat bejaardentehuis inrolt met de consequentie dat de andere partner alles moet afdragen. Zelf denk ik dan om gauw alles op te geven en er zelf ook te gaan zitten. Maar ik voorzie eerder dat we sowieso tegen die tijd onze mantelzorg en hulp mogen betalen en dat arm of rijk een bejaardenhuis inrollen allang van de baan is.

Wat vinden jullie van de gedachte om toch niet alles af te lossen en die 'beheersbare' schuld aan te houden zodat je wel nog lasten hebt maar toch in de tussentijds wat meer geniet zonder heel zuinig te leven?

Zelf vind ik dit soort gesprekken goed omdat je dan ook voortdurend zaken van diverse kanten blijft bekijken.

22 opmerkingen:

  1. Ik ben het zo met je eens! #debelevingbepaalthetgeluk;nietdemiddelen

    En wat een leuk vooruitzicht: fietsvakantie in eigen land. Wij zijn afgelopen zomer begonnen met rondje Nederland en het deel(tje) wat wij gedaan hebben, vond ik erg mooi. Al lid van vrienden op de fiets en/of warmshowers? Wij hebben ons aangemeld als host bij laatstgenoemde organisatie dus wie weet overnachten jullie wel bij ons :-). Of gaan jullie met een tentje?

    En niemand weet hoe het later zal zijn. Ik ben bang dat de basiszorg dusdanig uitgekleed zal zijn, dat je juist heel blij bent met wat eigen geld zodat je je vaker dan 1x per week kunt laten helpen met douchen oid.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Net dit jaar lid geworden, in maart gaan we naar ouders van een vriendin van me die ook host zijn. En wat je zegt, ontdek je eigen land is zo leuk als afwisseling met mooie vakantie ver weg of ergens in Europa. Net Geloof Hoop en Liefde gezien die een week in Texel zijn. Daar waren we vorig jaar voor het eerst en zo leuk om je eigen land te herkennen. In juni gaan we naar Terschelling met z'n 2 en maken gebruik van Vrienden op de Fiets om de afstand te overbruggen vanaf Hoogland. Wij gaan niet met een tentje maar overnachten op Terschelling in een geitenschuur op een camping. Onderweg dus bij Vrienden op de Fiets. Hiermee toch bepakt maar minimaal omdat overnachting dan alles al faciliteert.

      Maar verneem graag waar jullie zitten in het land :-)

      Ja ik denk ook dat we eigen geld moeten hebben. Ik lees me nu sinds gisteren in over MMM (Mr. Money Mustache) en het beleggen om dat later te gaan doen als we al flink hebben kunnen aflossen. Als die info zet ons weer aan het denken om nu al strategische beslissingen te nemen. Zo ook om misschien toch al eerder onze auto te verkopen en in te ruilen voor een kleinere auto. Alleen al omdat we komende jaren toch minder auto nodig hebben omdat we willen besparen nu we nog zo'n hoge rente hebben.

      Verwijderen
  2. Zolang je nog hypotheekschuld op je huis hebt betaal je huurwaardeforfait. Dat is ook nog een flink bedrag.
    Manlief en ik hebben het ook weleens gehad over de manier hoe we met ons geld omgaan en om financieel zo goed mogelijk voor later te zorgen. Dat kan tegen ons werken, maar dat weet je niet. En om het er maar op te gokken dat de overheid later wel voor ons zorgt is een instelling die bij manlief en mij niet past.
    Mijn ouders zijn ook altijd zuinig geweest en zien dat bij vrienden van hen die altijd royaal geleefd hebben allerlei financiele voordeeltjes krijgen zoals huishoudelijke hulp waar nauwelijks voor betaald hoeft te worden, idem met elektrische fietsen etc.
    Zodra deze mensen een financiele meevaller hadden gaven ze die zo snel mogelijk aan hun kinderen zodat zijzelf voordeeltjes niet misliepen.
    Ja, dat steekt soms.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kan me voorstellen dat het steekt, maar ik probeer ook nu minder bezig te zijn met anderen en zelf trots ben dat ik het zelf heb gedaan en dat ik straks kan zeggen dat ik ook niet afhankelijk ben. Zolang ik alles leuk vind wat ik doe en ook het zuinig leven dan is niets weggegooid of zonde ook al zal ik later misschien zelf meer betalen terwijl anderen altijd profiteren door daar slimmer op te leven.

      Verwijderen
  3. Ik heb mijn huis al drie jaar afgelost en weiger over dit soort dingen in angst te gaan zitten. Als het zo is, is het zo. Dat zien we dan wel weer. Ik geniet nu van het feit dat ik geen woonlasten heb en zorg voor een flinke spaarpot. Als je in angst gaat leven kun je niet meer genieten dus dat is het niet waard.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja angst is een slechte raadgever maar het is ook goed om je eigen doel af & toe te blijven belichten al is het maar om er mee voor te gaan omdat het goed voelt. Wij gaan ook nog steeds voor volledig aflossen hoor.

      Verwijderen
  4. lekker alles voorwaardelijk aan je kinderen schenken. Dan kun je zelf lekker van leven maar de staat kan het niet afpakken!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En als je geen kinderen hebt zoals wij :-) ach wellicht tegen die tijd adoptie of schenken aan mensen die het meer nodig hebben ... dat is ook bevredigend.

      Verwijderen
  5. Als je zorg of hulpmiddelen nodig hebt dan betaal je altijd een eigen bijdrage naar inkomen. Bij dit inkomen wordt een klein deel van je vermogen in box 3 meegenomen. In die zin betaald iemand die veel vermogen heeft zeker wat meer als iemand met hetzelfde inkomen zonder vermogen. Echter in bovenstaand verhaal lijkt het net alsof je alles moet inleveren bij benodigde zorg en iemand die minder geld heeft het dus gratis krijgt. Dat is absoluut niet zo. Ook gemeenten mogen bij hulpmiddelen niet naar de financiële middelen kijken, wordt wel eens geprobeerd. Het is wel zo dat er steeds minder dingen vergoed worden zoals trapliften, rollators en sta op stoelen. Ben je rijk dan kun je die nog zelf aanschaffen, heb je dat geld niet dan heb je tegenwoordig gewoon 'pech'. Dus om zelf evt zo nodig hulpmiddelen te kunnen aanschaffen is het heel handig als je wat geld achtervdevhand hebt en niet alles in stenen zit.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik lees me net in over MMM (Mr. Money Mustache) en om te gaan beleggen. Dat het niet direct ophoudt als we alles hebben afgelost. Je financiële vrijheid is prettig en in de tussen tijd genieten van de soberheid die je creatief en dankbaar maakt. Zodra alles afzien wordt kan je altijd spijt hebben. En ben nu overtuigd dat je eigen geld niet alleen in stenen moet blijven.

      Verwijderen
  6. Ik vind hoe dan ook dat je zo comfortabel mogelijk moet leven. Vandaar ook mijn motto 'Lekker leven met minder'. Ik laat nu niets dat ik echt de moeite waard vind, wat dus echt een offer is. Maar ik geef mijn geld wel bewust uit. Lagere lasten vind ik een dikke plus, maar ik spaar dus wél voor die reis. Niet naar Azië, dat lijkt me nu eigenlijk helemaal niets, maar je begrijpt het idee. Voorlopig ben ik nog niet eens in de buurt van een beheersbare schuld, dus misschien dat ik er tegen die tijd iets anders in sta, maar ik zou nu eigenlijk niet weten wat ik laat en wat ik eigenlijk wél zou willen doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja wij zijn ook voorlopig nog bezig om naar een beheersbare schuld te komen hahahaha. En wat je zegt, af&toe genieten en iets moois doen vind ik ook belangrijk. Eigenlijk moet je alles doen omdat je het wilt en omdat het kan en niet omdat het moet. Ik wil het afwisselen van luxe en zuinig. Net als onze verwarming, waar we gewend zijn lager te zetten dan 16 graden maar af&toe wil je, vooral in de avond ff wat hoger, en dan doen we het ook. We houden niet vast aan minder en minst.

      Wat je zegt over een aantal jaren kijk je weer anders en dat is goed. Je mag ook best terugkomen op wat je eerst vond. Zolang je maar beweegt in je ontwikkeling of behoeftes, zal je gelukkig blijven. Vasthouden aan wat je ook hebt bedacht kan in de toekomst nog wel eens teleurstellend zijn. Dan denk ik bijvoorbeeld aan dat stel dat ooit alles achter zich lieten om voor hun passie te gaan in Zuid Frankrijk een restaurant te beginnen. Die kinderen misten hun ouders die inmiddels slaaf waren aan hun restaurant en Herman ten Blijker moest ze gaan redden. Ze zaten in hun bodemloze put van een half failliete zaak. Zij hadden al eerder hun conclusies moeten nemen en aanpassen aan de nieuwe realiteit.

      Verwijderen
  7. ik ben waarschijnlijk zo'n arme sloeber dan , alleenstaande moeder met kinderen die haar best doet om het hoofd boven water te houden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hmm arme sloeber is dan niet het juiste woord. Als ik je lees. Persoonlijk ben ik blij dat we mensen zoals jij die zorg kunnen bieden ondanks dat de gefortuneerden (financieel gezien ;) meer moeten betalen. Mijn vriend heeft het vast niet over jou maar over de groep die op andere manieren heel goed hun weg weten te vinden zonder zelf te veel te moeten doen. Afhankelijk van hoe je leeft met je middelen is een alleenstaande moeder met kinderen natuurlijk altijd een lastige doelgroep waar je alleen maar respect hebt en gunt dat wij zo'n zorgsysteem hebt.

      Verwijderen
    2. Ik heb sloeber weggehaald uit de tekst, dat vind ik na je opmerking niet gepast. Geeft nu nog wel zijn stelling aan dat hij mensen die niets hoeven te betalen er niets aan hoef af te dragen. Overigens refereerde hij dan oa naar een geheel andere 'actuele' doelgroep waar ik in deze blog niet over wil uitweiden omdat dat een totaal andere discussie levert waar ik persoonlijk ook andere standpunten op na houdt. Het gaat mij eigenlijk om de vraag of je in je leven je bezig houdt met waar anderen van profiteren terwijl jij jezelf te kort doet door braaf te sparen en dan alles ziet verdampen als je het bejaardenhuis in moet. Dat je achteraf beter wat meer de bloemetjes buiten had kunnen zetten omdat je achteraf er achterkomt je zelf te veel ontzegt te hebben.

      Hier gaat het meteen over hoe je in het leven staat en waar je waarde aan hecht. Mijn vriend zal zeker zelf moeten zorgen vandaag te leven en als hij daar prettig voelt bij een beheersbare schuld dan moet hij dat doen. Zelf vinden wij dat we dan liever alles afbetalen en schuldeloos desnoods op het scenario van bejaardenhuis komen waar we zouden moeten afdragen. Maar in deze tijd is het nog de vraag of over 25 jaar nog zo'n zorgstelsel hebben.

      Verwijderen
  8. De overheid is al jaren steeds minder aan het bijdragen aan zorg. Als je die lijn doortrekt, heb ik na mijn pensioen niet veel te verwachten.
    Ik spaar dus.
    Maar de gedachte dan anderen nu zonder nadenken leven, schulden maken en houden en dan verwachten dat ze "natuurlijk" geholpen worden, steekt. Het krekel en de mier dilemma (naar het bekende sprookje).
    Dus echt ontzeggen doen we hier niet, maar het dilemma spookt ook wel eens in mijn hoofd.
    Dus wie weet los ik het op door na mijn pensioen te verhuizen naar een zonnig land met lage lonen, waar ik zelf een verzorger kan betalen. Onze vakantie in Thailand gaf ideeen (en geeft mensen daar een alternatief voor de andere "zorg in bed"indusitrie die er bloeit)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Aan sparen heb je tegenwoordig niks meer met die lage spaarrente.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sparen doe je dan ook niet perse voor de rente, maar om een buffer/reserves op te bouwen of een grotere uitgave te kunnen bekostigen...

      Verwijderen
  10. Linksom of rechtsom zullen ze je toch wel pakken. Het is nou eenmaal makkelijker oud en ziek zijn met geld dan zonder geld. Zoals eigenlijk alles in het leven nou eenmaal makkelijker is met geld dan zonder geld...;) Lekker af blijven lossen en je vooral niet te druk maken om dingen waar je toch geen invloed op heb!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat als de maatschappij tegen die tijd geen boodschap heeft aan een gebrek aan kapitaal? Wat als het tegen die tijd gewoon betalen of verrekken is...

    Ik zou het liever willen kunnen betalen dan afhankelijk te zijn van liefdadigheid (of solidariteit als je dat mooier vind klinken).

    De meesten van ons willen (financiële) onafhankelijkheid/Vrijheid. Soms komt het erop neer dat je daar juist voor moet betalen...

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik ben het helemaal met meneer en mevrouw eens, met eigen geld maakt het toch makkelijker en mijn hand ophouden voelt zoiezo niet goed. Ik ga dus lekker door met sparen en aflossen.

    BeantwoordenVerwijderen